Mesa Verde

22 juli

Vandaag verlaten wij onze gezellige maar ietwat oncomfortabele (kleine, lage douche....was vooral toen Niels ging douchen erg grappig, veel te zachte bedden....in een warme ruimte is naar elkaar toe rollen verre van romantisch) huifkar alweer en doen we boodschappen voor het ontbijt.
We ontbijten op een kampeerplek met zicht op de rotsformaties van Monument Valley. Je kunt je slechtere plekken voorstellen.
Hierna gaan we op weg naar Mesa Verde. We passeren Mexican Hat (een rots in de vorm van....jawel...een Mexicaanse hoed...) en stoppen bij Gooseneck waar je de San Juan River ziet kronkelen tussen de Canyons. 
Als we weer op weg zijn langs de lange, eenzame, hete, klimmende en dalende wegen passeren we een zwaar bepakte en heftig slingerende Japanse fietser. 
Stoer of knettergek? We zullen het nooit weten.
Het landschap is grotendeels dor en droog in verschillende kleuren rood, geel en wit. Bij de plaats Bluff is het landschap opeens weer heel groen en hier zie je ook meer bebouwing.
Onderweg zie je hier en daar industrie (mijnbouw?), stoffige paarden en wat jaknikkers voor het oppompen van olie.
Maar vooral een heel droog landschap met over het algemeen droge rivierbeddingen. Als we aankomen bij Mesa Verde boeken we bij het Visitor Cente meteen twee tours met gids. Vandaag de Balcony House Tour en morgen de Cliff Palace Tour.
De tour is pas over een paar uur dus we checken eerst in in ons hotel Far View Lodge en we gaan lunchen.
(Twintig jaar geleden was ik ook in deze Lodge. Het uitzicht vanuit je kamer is echt heel mooi want gelegen aan de rand van de hoogvlakte met uitzicht over de gehele omgeving, bovendien is het heel fijn om binnen in het Mesa Verde National Park te overnachten)
Mesa Verde is het enige National Park in Amerika waarbij het doel is de cultuur van de indianen te beschermen en te bewaren. (De rest van de parken zijn om de natuur te beschermen)
De rotswoningen in het park werden rond 1100 gebouwd. De reden waarom de indianen hier zijn gaan wonen is (nog) niet duidelijk. Ze moeten wel een heel goede reden hebben gehad anders ga je toch niet met heel je hebben en houden die klif elke keer op en af....De bosbranden waren in ieder geval niet de reden want de hoogvlakte was voor de verbouwing van gewassen leeggekapt. De omgeving ziet er nu nog door de heftige bosbranden van begin 2000 ongeveer uit zoals het er toen uitgezien moet hebben. Doordat het hier kurkdroog is zijn er nog steeds sinds 2002 geen nieuwe bomen gegroeid. 
Ook om onduidelijke redenen werden deze woningen rond 1200 weer verlaten en verdwenen de inwoners uit de Canyons. Misschien vanwege de kou en de droogte? 
Het kan ook zijn dat ze verder trokken in verband met hun geloof.
De indianen zijn in ieder geval nog steeds op zoek naar de plek waar hun centrum is.
Op deze plek moet in ieder geval het heilige gewas mais kunnen groeien en dat deed het op de hoogvlakten van Mesa Verde niet.
De ruïnes van de woningen werden overigens pas ontdekt in 1888 door veedrijvers.
We doen de Balcony House Tour en dalen van de ruim 2100 meter hoge hoogvlakte via een stenen trap een stuk af naar beneden waarna we via een (steile!) houten trap weer 10 meter omhoog klimmen. Hierna kunnen we het huis bekijken. Om aan de andere kant van het huis te komen kruipen we op handen en knieën door een 45 cm brede en 4 meter lange tunnel. Om weer terug te komen op de hoogvlakte moeten we via een stenen trap met nauwe doorgang en twee keer een drie meter lange houten (steile) trap omhoog klimmen.
Het is allemaal de moeite meer dan waard. De gids vertelt bevlogen en beeldend en je kan je bijna voorstellen hoe het leven er hier uitgezien moet hebben.
Na de tour gaan we naar een plek waar we een mooi uitzicht hebben op Cliff Palace dat we morgen gaan bezoeken.
We frissen ons op en hebben een heerlijk luxe diner bij de Lodge. Eindelijk geen hamburger of zo maar erg lekker eten met supervriendelijke bediening. Als bonus een prachtig uitzicht op de zonsondergang en een indrukwekkende regenlucht met onweer.
Morgenochtend de Cliff Palace Tour en daarna naar Moab met een stop bij Newspaper Rock.