Naar Los Angeles
3 augustus 2014 - Marina del Rey, California, Verenigde Staten
3 augustus
We gaan om 7 uur weg want we hebben een lange (maar mooie) rit voor de boeg.
Na San José rijden we weer bergachtig gebied in.
De mist rolt over de bergen maar in de verte zie ik af en toe een veelbelovend blauw streepje lucht. Daar gaan we naartoe.
De omgeving waar we doorheen rijden is een stuk minder vervreemdend dan het gebied waar we in de eerste twee weken van de vakantie doorheen reden.
Veel landbouw. Oneindige koolvelden en voorbij deze koolvelden de oneindige Pacific Ocean. Moerassen en duinen. We brunchen in Monterey bij Rosines Restaurant. Ze hebben de mooiste taarten in de vitrine staan. Het is een populair restaurant, we moeten een kwartiertje wachten voordat ze plaats hebben dus we hebben alle tijd om alvast te bedenken welke taart we straks nemen. Suf, elke keer vergeten we de grote porties eten in Amerika en uiteindelijk hebben we dus geen plek meer voor de taart.
We rijden verder, komen door Carmel waar Clint Eastwood burgemeester is geweest. Prachtige huizen met uitzicht op de oceaan.
De hele weg links bergen in de mist en rechts de oceaan. Ik peins waarom al die mensen die gestopt zijn langs de weg foto's aan het maken zijn van de oceaan....dat is toch alleen maar veel grijze nattigheid op je foto? Ik kijk nog eens goed en zie dan waar ze naar kijken: walvissen!!!
Wat gaaf. Wij stoppen ook en maken tientallen foto's (wel met telelens want ze zwemmen nog een behoorlijk stuk uit de kust) van walvisstaarten en fonteinen. Het zijn er best veel en ze zijn omringd door zwermen vogels.
We hopen dat er nog een helemaal omhoog springt zodat we een legendarische foto kunnen maken...helaas....het blijft bij fragmentarische staarten en vinnen....maar ook dat is natuurlijk geweldig!
De zon breekt steeds meer door de mist en de wolken...het wordt een prachtige dag.
We zien zeeolifanten bij Point Piedras Blancas. Wat een luie en onaantrekkelijke dieren! De kalfjes hebben nog geen slurfje en lijken erg op zeehondjes. Naarmate ze ouder worden knappen ze niet echt op......wel erg leuk om naar ze te kijken en ook wel heel bijzonder. Men dacht dat ze uitgestorven waren (uitgemoord in verband met de hoge kwaliteit olie die uit het vet van het dier gehaald kon worden en waarvan de mens dacht dat ze dat echt nodig hadden) totdat voor de kust van California een aantal zeeolifanten werden ontdekt. Eind jaren negentig werden de eerste zeeolifanten op Point Piedras Blancas gespot en nu bestaat deze groep uit 15000 olifanten. Ik zou heel graag nog lang naar deze vreemde dieren willen kijken maar we moeten verder.
We drinken iets in San Simeon en gaan het laatste stuk richting Los Angeles rijden. Het is inmiddels half vier dus als we nog op een redelijke tijd in ons hotel willen aankomen dan moeten we nu de toeristische weg verlaten en een beetje doorrijden.
We rijden over de snelweg en komen rond 20.00 in ons hotel Jamaica Bay Inn in Marina Del Rey aan.
Vanaf nu gaan we een aantal dagen relaxen. Weet niet of ik daar nog iets leuks over ga schrijven...ik ga in ieder geval lekker lezen! Misschien tot later en anders; bedankt voor het volgen van onze avonturen. Dikke kus, Simone
p.s. sven: Ilse en Mirte missen je, dus een dikke kus alvast van hen..
xoxo
Geniet nog even van jullie rustdagen !
Lief van ons