Een groene tocht naar Boone.

Na het ontbijt in het hotel weer even langs Walmart voor de nodige picknick aanvullingen. Deze Walmart is echt enorm en we snuffelen dus ook nog even bij de non food. Ze hebben van alles. Van auto-onderdelen tot Halloween outfits. Grappig om gezien te hebben. Ook hier is de fruit- en groenteafdeling zoveel beter dan we gezien hebben in de supermarkten tijdens ons bezoek aan het westen vier jaar geleden. 

We rijden weer via de Blue Ridge Parkway voor onze reis naar Boone. De afstand is vandaag wat langer dus we gaan onderweg minder vaak en minder lang stoppen.  De temperatuur is heerlijk. 

We rijden al snel weer langs muren van groen. Geloof het of niet maar uren rijden door een dicht bos wordt uiteindelijk behoorlijk saai. Gelukkig is er halverwege de rit meer zicht op de groene en diverse schakeringen van grijsblauwe heuvels die tot in de oneindige verte te zien zijn. Mooie open stukken met weidelandschappen, spiegelgladde meertjes, glooiende heuvels, boerderijen en dorpjes. Soms een vervallen en overwoekerd schuurtje of een prachtig huis verstopt tussen de bomen. Ook hier en daar huizen helemaal alleen op een hoge heuvel. 

In het westen van Amerika vroegen we ons tijdens de rit van Las Vegas naar San Fransisco regelmatig af wat mensen toch bewoog om in hun trailer of huisje in die droge hel te gaan wonen. Hier vragen we ons dat geen seconde af. 

Eigenlijk is dit gebied een groot openluchtmuseum. Overal kun je kleine musea gratis bezoeken met alle aspecten van de geschiedenis van de pioniers (werk, reizen, muziek). En op heel veel plekken zijn uitzichtpunten gemaakt. Je zou het bijna vergeten als je dit idyllische landschap ziet maar de pioniers die hier kwamen moeten een hard leven hebben gehad. We lezen in een van de musea dat een vierde van de Amerikanen een voorvader heeft die langs het pad heeft gereisd wat nu de Blue Ridge Parkway heet en waar wij ook overheen reizen (weliswaar is dat van ons geasfalteerd). Zij waren op zoek naar land en/of werk.

Vandaag weer geen beer gezien. Wel veel herten (Of reeën? Dat weet ik nooit) Ook een kleintje gezien met de bekende witte vlekken op de rug.

Het Amerikaans wordt hier steeds lastiger te verstaan. De mensen zijn wel erg vriendelijk en; How y’all doing? begrijpen we heus wel. Straks maar eens kijken of we nog iemand verstaan bij het eten bestellen. Morgen naar de Great Smokey.